వ అంటే భ అనిలే

"ఔనంటే కాదనిలే, కాదంటె ఔననిలే" అని పింగళిగారు ఆడువారిగురించి అన్నారు.

‘వ’ అంటే ‘భ’ అనిలే, ‘బ’ అన్నా ‘భ’ అనిలే, బెంగాలీ బాబుగారి అర్థాలే వేరులే అని నేనంటాను.

అవి నేను వరోడాలో వర్క్ చేస్తున్న రోజులు. కాదు కాదు. బరోడాలో బర్క్ చేస్తున్న రోజులు. sorry. బరోడాలో వర్క్ చేస్తున్న రోజులు. మా ఆఫీసు బిల్డింగ్‌లు చాలా వరకు construction లో ఉండడంవల్ల, అందరినీ తాత్కాలికంగా, ఒక షెడ్లో డెస్క్‌లు వేసి కూచోబెట్టేరు.

నా డెస్క్ ఎదురుగా ఎచ్.ఆర్. డిపార్ట్‌మెంట్ మేనేజర్, ఒక బెంగాలి బాబు (బాస్ భట్టచార్జీ అనుకోండి) కూచొని ఉండే వాడు. ఆ బాస్ గారి డెస్క్ మీద ఒక ఫోను కూడా అమర్చబడింది. అది అందరూ వాడుకోవచ్చు. రోజూ బయటినుంచి ఎవరికైనా ఫోను రావడం, ఆయన వారిని పిలవడం మామూలే.

అలాగే ఒకరోజు ఆయన డెస్క్ మీద ఫోన్ మోగింది. ఆయన ఫోను ఎత్తి, వెంటనే "ఢీ.భీ. పటేల్, ఢీ.భీ. పటేల్, phone for you" అని వత్తులతో సహా గట్టిగా అరిచాడు. ఈ విషయాన్ని కొంత దూరంలో కూచున్న D.B.పటేల్‌కి ఎవరో చేరవేసారు. ఆ సదరు D.B.పటేల్ పరిగెత్తు కొంటూ వచ్చి ఫోన్లో ఒక నిమిషం గుజరాతీలో మాట్లాడేక, ఆ బాస్ భట్టాచార్జీ తో "ఈ ఫోన్ నాకు కాదు, D.V.పటేల్ కి" అని అన్నాడు. ఆ బా.భ. గారు వెంటనే "నేను కూడా అదే పిలిచాను కదా. phone for ఢీ.భీ.పటేల్ అని, మరి నువ్వెందుకొచ్చావ్? ఆర్ యు నాట్ ఢీ.భీ.పటేల్?" అని ఎదురు ప్రశ్న వేసాడు.

ఆ D.B.పటేల్ కొంచం తికమకపడి, తర్వాత బుర్రగోక్కొని, ఇంకోసారి తిరిగి ఫోన్ తీస్కొని, గుజరాతీలో ఆ ఫోన్ తనకి కాదని మళ్ళా కన్‌ఫర్మ్ చేకొన్నాక, బా.భ. గారితో "I am D.B.Patel. But this call is for D.V.Patel. V V V. Not B" అని కొంచం కోపంగానే సమాధానం చెప్పాడు. ఈ సరికి, ఆ హాల్లో ఉన్న వాళ్ళందరూ, చేస్తున్న పనులు మానుకొని, ఏం జరుగుతోందా అని, బా.భ./డి.బి.ల వైపే చూడ్డం మొదలుపెట్టారు. బా.భ.గారు తక్కువ తిన్నారా. ఆయన ధోరణి ఆయనదే. అసలే మేనేజరాయె. పైగా తన accent మీద అవతలి వారు కామెంట్ చేస్తే ఈగో ఊరుకుంటుందా.

భీళ్ళ భాగ్యుద్ధం ఒక ఐదు నిమిషాలపాటు అలాగే సాగింది. ఈలోగా బయటికెళ్ళిన, నా కొలీగ్, డి.వి.పటేల్ అప్పుడే రావడం, నేనతనితో తనకి ఫోన్ వచ్చిందని చెప్పడం, అతను బా.భ.గారి డెస్క్ దగ్గరికెళ్ళి, ఫోన్ తీస్కొని మాట్లాడడం, బా.భ.గారికి thanks చెప్పి తిరిగి వచ్చెయ్యడం కూడా అయిపోయాయి. బా.భ. గారి కోపం ఇంకా తగ్గలేదు. డి.బి.పటేల్ కూడ మెల్లగా అక్కడినుంచి చల్లగా జారుకున్నాడు అయినా కూడా . బా.భ. గారు చాలాసేపు రుసరుసలాడుతూనే ఉన్నారు. తర్వాత ఎవరికో ఫోన్‌వస్తే ఎత్తనుకూడా లేదు. మేమందరం ముసి ముసి నవ్వులు నవ్వుకుంటు ఆ రోజంతా(ఆయనకి వినపడకుండా, కనపడ కుండా) ఆయనమీద జోకులు వేసుకుంటూనే ఉన్నాము.

అదండీ వడోదరా వెంగాలీ వాసు (బరోడా బెంగాలీ బాస్) కథ.

వ అంటే భ అనిలే, బ అన్నా భ అనిలే
బెంగాలీ బాసుగారి భాషంటే వేరులే
భాషంటే వేరులే, ఏక్సెంటే వేరులే

నీ పేరేంటో చెప్పు బేబీ

కొరోనా వ్యాపిస్తున్న కొత్తలో, దానికి కోవిడ్19 అని పేరు పెట్టకముందు, ప్రెసిడెంట్ ట్రంప్ అనుకుంటా, కొరోనాని "చైనా వైరస్" అని పిలవాలని అన్నాడు. అందుకు కొంతమంది ప్రతి"పక్షులు" అభ్యంతరం చెప్పారు - అలా పిలవటం వలన, USA లో ఉంటున్న చైనావారిని అవమానపరిచినట్టు అవుతుందని వారి వాదన.

అదలా పక్కన పెడితే, క్రిందటి వారం, మా వాట్సాప్ గ్రూప్‌లో, మా ఫ్రెండొకడు, ఇదే విషయం మీద చర్చ లేవదీసాడు - కొరోనాని "చైనా వైరస్" అని ఎందుకు పిలవకూడదు అని. దానికి ఉదాహరణగా, ఇండియాలో ఎప్పుడో వచ్చిన కళ్ళ కలక (conjunctivitis, Pink Eye) గురించి చెపుతూ, దానిని Madras eye అని పిలిచేరు కదా. అప్పుడు మేమేమైనా అనుకున్నామా అని సమర్ధించుకున్నాడు (అతనిది చెన్నై లెండి).

అతనన్నదానికి నేను స్పందిస్తూ, అప్పుడు మీరేమన్నా అనుకున్నారో లేదో గాని, ఇప్పుడు Madras eye అంటే మాత్రం డి.ఎం.కే, ఏ.ఐ.ఏ.డి.ఎం.కే లాంటి రాజకీయ పార్టీలు మాత్రం అభ్యంతరం లేవదీస్తాయి అన్నాను. ఎందుకంటే, ఇప్పుడది మద్రాస్ కాదు. అంచేత, Pink Eye ని ఇప్పుడు Chenn-Eye అని పేరు మార్చాలని చెప్పేను. అంతేకాకుండా, ఇండియాలో అన్ని ప్రాంతీయ, రాష్ట్రీయ, వగైరా వగైరా వాదులని తృప్తి పరిచే విధంగా, Pink Eye ని పిలవాలని సూచించేను. అంటే, నార్త్ ఇండియన్‌కి ఎవరికైనా కళ్ళ కలక వస్తే అది vaDa Chenn-Eye (తమిళంలో వడ అంటే ఉత్తరం అని అర్థం). బాంబే లో  వస్తే, అది Mumb-Eye లేదా navi Mumb-Eye. మదురై లో ఎవరికైనా వస్తే Madur-Eye. కోయంబత్తూర్లో వస్తే Kov-Eye. మళయాళీకి వస్తే piLL-Eye. చెన్నైలో, కొత్తగా పెళ్ళి చేసుకున్న అల్లుడికి వస్తే maappiLL-Eye. తమిళ అయ్యంగారికి వస్తే అది vaDakaL-Eye లేదా thenkal-Eye (అయ్యంగార్లకి కొంచం మడి ఎక్కువ, మిగతా వారితో అంత త్వరగా కలవరు కదా). ఇక అంతర్జాతీయంగా కూడా, దీన్ని వర్గీకరించొచ్చు. దుబాయ్‌లో ఉన్న ఇండియన్స్‌కి వస్తే అది Dub-Eye. చైనాలో వస్తే Shangh-Eye.  విషయం అందరికీ అర్థమైందనుకుంటాను.

ఇక కొరోనా విషయానికి వస్తే, Pink Eye ని Madras Eye అన్నారుకాని India Eye అనలేదు కదా, మరి కొరోనాని China Virus అని ఎందుకు పిలవాలని మరో అభ్యంతరం లేవదీసాను. అప్పుడు మా మిత్రుడు, "అయితే,  అది Wuhanలో పుట్టింది కాబట్టి, Wuhan Virus అని పిలుచుకో" అన్నాడు.

చివరిగా నా ఆఖరి అనుమానాన్ని వ్యక్తపరిచేను. conjunctivitis కళ్ళకి వస్తుంది కాబట్టి, దాన్ని Madras Eye అన్నారు (అది కూడా ఒక రకమైన వైరస్సే). కొరోనా ఊపిరితిత్తుల మీద ప్రభావం చూపిస్తుంది కదా, మరి Madras Eye లాజిక్ ప్రకారం, కొరోనాకి Wuhan Lungs అన్న పేరు సరి అయింది కదా అని అడిగేను. ఇప్పటివరకు మా ఫ్రెండ్ నుంచి జవాబు లేదు. :-)

మరి మీరేమంటారు? చైనా వైరస్సా? వూహాన్ లంగ్సా? మరొకటా?

P.S. ఈ బ్లాగ్‌కి "నీ పేరేంటో చెప్పు బేబీ?" అని పేరు పెట్టాను. మీరు నాలాగ కొంచం పాత (అంటే ఘంటసాల) తరం వారు కాకుండా, DSP తరం వారైతే , దీన్ని "What అమ్మా, What's Your Name అమ్మా?" అని మార్చి చదువుకొండి.

P.P.S. ఇది ఊరికే సరదాకి రాసింది. ఏ వాదాన్ని, తత్వాన్ని అడ్డం పెట్టుకొని కామెంట్లు చేయకండి ప్లీజ్.

మాయావిడ షాపింగ్ లిస్ట్

మా+ఆవిడ (ఏవిడ అని అనుమానపడొద్దు, ఆవిడే) = మాయావిడ. ఇది ఏ సంధో నాకు తెలీదు. ఇదసలు దుష్టసమాసమో లేక శిష్టసంధో కూడా తెలీదు. నేను మాత్రం దీనిని "రేలంగి సంధి లేదా రమణారెడ్డి సమాసం" అని అంటాను. ఎందుకంటే, వాళ్ళిద్దరు మాత్రం (సినిమాలలో వాళ్ళయావిడల్ని) అలా సంభోధిస్తుంటారు.

ఇక అసలు విషయానికొస్తే, మాయావిడ, అందరి యావిడల్లాగే, షాపింగ్‌కి నన్ను పంపినప్పుడు, కొనబోయే సరుకులు నేనెక్కడ మరిచిపోతానో అని (కొనే వస్తువులు రెండైనా, మెండైనా) ఒక షాపింగ్ లిస్ట్ ఇచ్చి పంపిస్తుంది. (కొనే వస్తువు ఒకటైతే మాత్రం లిస్ట్ ఇవ్వదు లెండి. మీరు మరీనూ. మీరు నా మెమొరీ గురించి మరీ అంత అనుమానించి, నన్నవమానించకండి. ఊరికే ప్రాసకోసం అలా రెండు-మెండు అని అన్నాను). మాయావిడ జ్ఞాపకశక్తి, నా జ్ఞాపకశక్తికన్నా గూగోల్ రెట్లు (ఒకటి ప్రక్క వంద సున్నాలు) ఎక్కువ. కాబట్టి, తను షాపింగ్ కి వెళ్ళేటప్పుడు ఎలాంటి లిస్టూ తీసుకుపోదు. గూగ్‌ల్లో కనిపించే అన్ని వస్తువులూ, ఒక్కటి కూడా మరిచిపోకుండా అవలీలగా షాపింగ్ చేసి తెచ్చేస్తుంది. ఇదెలా సాధ్యమా అని చాలాసార్లు ఆశ్చర్యపోతుంటాన్నేను.

నేను షాపింగ్‌కి వెళ్ళేటపుడు, ఆ లిస్ట్ తీస్కొంటూ, KBC లో అమితాభ్ లాగా "is this your final list" అని అడుగుతాను. మాయావిడ Slumdog లో జమాల్ మాలిక్ లాగ, తల కొంచం అడ్డంగా, కొంచం నిలువుగా ఊపి, ఆ లిస్ట్ వెంటనే నా చేతుల్లోంచి లాక్కొని, ఇంకో రెండు, మూడు సరుకుల్ని దాంట్లో పెన్సిల్‌తో బరికి, తీసుకున్నంత వేగంగానూ, తిరిగి నా చేతిలో కుక్కి "yes. It is my final list" అంటుంది. అలా అనేసి, "మీరు షాప్‌లోంచి బయటికి వచ్చేపుడు ఒక్కసారి ఫోన్ చెయ్యండి. ఇంకేమైనా గుర్తుకువస్తే చెపుతాను" అని ఫైనల్ ఆన్సర్ చెపుతుంది.

ఇక మనం షాప్‌లో కొచ్చాక పడే ఇక్కట్లు. మొదటగా, ఆ లిస్ట్‌లో రాసిన సరుకులు ఒక పట్టాన అర్ధం కావు. అంటే, మాయావిడ ఒక డాక్టరూ, తన చేతి రాత నాకు అర్థం కాదనీ కాదు. ఉదా.కి, లిస్ట్‌లో ఇలా ఉంటాయి "పాలు, కూరగాయలు, పళ్ళు" వగైరా, వగైరా...పూజకి పురోహితుడు భక్తుడికిచ్చిన లిస్ట్‌లాగన్నమాట. అవి ఎన్ని తేవాలో, ఏ రకంవి తేవాలో లాంటివివరాలు అసలేం ఉండవు. వెంటనే, సెల్లులో ఇంటికి కాల్. ఇక రెండవది. కొన్ని సరుకులు షాప్‌లో ఎక్కడ ఉంటాయో కూడా ఒక పట్టాన అంతుపట్టదు. అదీకాక, అసలు అలాంటి సరుకులు ఈ ప్రపంచంలో తయారు చేస్తారా, మనం రోజూ తినే వాటిలో ఇవికూడా తింటామా అన్న అనుమానం కూడ ఒకపరి కలుగుతుంది. ఇది లైఫ్ లో KBC కాబట్టి, మనకి ఒక్కటే లైఫ్ లైన్ ఉంటుంది. అదీ, KBC4 లో లాగ, "Ask the Expert" లైఫ్ లైన్. సో, మళ్ళా ఇంటికి కాల్. మొత్తానికి ఓ పదిసార్లు ఇంటికి ఔట్ గోయింగ్ కాల్స్ అయ్యాక, లిస్ట్‌లో ఉన్న అన్ని సరుకుల్ని కనుక్కొని, షాపింగ్‌కార్ట్‌లొ వేసి, కొనుక్కోడానికి సరిగ్గా చెకౌట్ కౌంటర్ దగ్గరకొచ్చి లైన్‌లో నిలబడ్డాక, అప్పుడు వస్తుంది, ఇంటినుంచి మొట్టమొదటి ఇన్‌కమింగ్ కాల్ "ఏమండీ, ఇంకా షాప్‌లోనే ఉన్నారా, బయటికొచ్చేసారా" అని. జరగబోయేదేమిటో నేను ముందే ఊహించి, "ఇప్పుడే అన్నీ కొని, కార్లో లోడ్ చేసి, బయలుదేరబోతున్నాను. సారీ. కాల్ చెయ్యమన్నావు కానీ మర్చిపోయాను" అని ఒక చిన్న చేదు "నిజాన్ని" చెబుతాను. "ఇంకేమైనా కావాలా" అనైనా అడగకుండా చెవిదగ్గర సెల్ అలాగే పట్టుకొని రెండు క్షణాలు నిలబడతాను. మాయావిడ చెప్పబోయే వస్తువు ఇంకో అయిదు నెలలవరకు అవసరంలేదనుకుంటే, వెంటనే "సరే, త్వరగా వచ్చేయండి" అని అంటుంది. కాకపోతే, ఆ మర్చిపోయిన వస్తువు "ఉప్పు"లాంటిదయితే మళ్ళా వెళ్ళమని అజ్ఞాపిస్తుంది. (ఇది కూడా కొన్ని సార్లు జరిగింది. రోజూ వాడుకొనే ఉప్పు కూడా ఆఖరి చెంచా అయిపోయే వరకు ఆగేవాళ్ళుకూడా ఉంటారా అని నేనొకప్పుడు హాశ్చర్యపోయేవాడిని.)

ఇదీ నేను షాపింగ్ చేసే వైనం. లిస్ట్‌లో ఎన్ని వస్తువులు రాసిందో అన్ని లేదా అంతకంటే తక్కువ సరుకులతో (మిగతావి షాప్‌లో కనబడలేదనే సాకుతో) షాప్ నుంచి బయటపడతాను.

మాయావిడ షాపింగ్ ప్రహసనం చాలా సింప్‌ల్. నేనొకటిరెండుసార్లు తనతో వెళ్ళినప్పుడు పరిశీలించాను (కాదు అనుభవించాను). సాధారణంగా ఎపుడూ లిస్ట్ తీసికెళ్ళదని ముందే చెప్పాగా. ఒకవేళ తీసికెళితే, తన షాపింగ్ రెండు విధాలుగా ఉంటుంది. మొదటి విధం : లిస్ట్‌లో అయిదు వస్తువులు రాసుకొని ఉంటే, కరెక్ట్‌గా 25 వస్తువులు కొంటుంది. అంటే, రాసిన ఒక్కొక్క వస్తువూ, దానితోబాటు దానికి సంబంధించిన మిగతా నాలుగు వస్తువులు కూడా కొనడం అన్నమాట. ఉదా.కి, లిస్ట్‌లో కందిపప్పు ఉంటే, కందిపప్పుతో బాటు, పక్కనే ఉన్న మినప్పప్పు, సెనగపప్పు, పెసరపప్పులు కూడా ఇంట్లో అయిపోయాయని సడెన్‌గా గుర్తుకు రావడం వల్ల అవికూడా కార్ట్‌లో కెక్కి కూచుంటాయి. ఇక రెండో విధం : ఇది, వెంట తెచ్చుకొన్న లిస్ట్ షాప్‌లో ప్రవేశించేంతవరకు ఉండి సడెన్‌గా మాయమైనప్పుడు జరిగేది. లిస్ట్‌లో రాసినవి తప్ప షాప్‌లో ఉన్న మిగతావన్నీ కొనడం. ఆ టైంలో మాయావిడ గూగోల్ మెమొరీ అంతా ఏమౌతుందో తెలీదు.

గమనిక: ఈ బ్లాగు మగవారు మాత్రమే చదవాలి. ఒకవేళ మహిళలు చదివినా, కామెంటరాదు. కామెంటితే, అవి ఎలా ఉంటాయో ముందుగానే ఊహించగలను. ఒకవేళ కామెంటినా, అవి ఎడిటబడగలవు.

గమనిక చివర్లో ఎందుకుంచానా అని సందేహించకండి.

కృష్ణశుక్రవార వ్రతము - అది జరుపుకొను విధము

ఈ కృష్ణశుక్రవారము ఏమిటి, ఎప్పుడూ వినలేదనుకుంటున్నారా. ఇది అమెరికాలో జరుపుకునే పండగలెండి. కార్తీక మాసంలోని (అంటే నవంబర్ నెలలో) నాలుగవ గురువారం ఇక్కడ అమెరికన్‌లకి చాలా పెద్ద పండుగ. దానిని ధన్యవాదార్పిత దినము (Thanksgiving Day) అని అంటారు. ధన్యవాదార్పిత దినము తరువాత వచ్చే శుక్రవారమే కృష్ణశుక్రవారం (Black Friday). ఈ రోజు అమెరికాలోని అతి పెద్ద అమ్మకాలు జరిగే రోజు (ఇక్కడ "అమ్మకాలు" అన్నది ఒక్క పదమేనని గమనించవలెను). ఇంతకీ ఈ వ్రతం/పండగ ఎలా జరుపుకుంటారు అని అనుకుంటున్నారా? వివరిస్తాను, చిత్తగించండి.

ధన్యవాదార్పిత దినము ఒక్క అమెరికన్‌లు మాత్రమే జరుపుకున్నా, కృష్ణశుక్రవార వ్రతం మాత్రం, అమెరికాలో ఉండే అమెరికన్‌లు, అమెరికన్ ఇండియన్‌లు, ఇండియన్ అమెరికన్‌లు, మన దేశీ(యు)లు, తెల్లవారు, నల్లవారు, మగవారు, ఆడువారు, పిల్లలు, పెద్దలు అనే తరతమ బేధాలు లేకుండా అందరూ జరుపుకుంటారు. ఈ వ్రతం జరుపుకోదలిచినవారు, ఆ రోజు పెందలకడనే లేచి, మంగళ స్నానాలు చేయకుండానే తమకిష్టమైన దుకాణ దర్శనమునకు బయలుదేరవలెను. దుకాణము తెరచు సమయమునకు (దుకాణములు బ్రహ్మ ముహూర్త సమయంకంటే ముందే తెల్లవారుఝామున 12 నుండి ఆరు గంటల మధ్యలో ఎప్పుడైనా తెరువవచ్చు) ఒక ఐదారు గంటల ముందునుండీ, దుకాణము ముందు చలిలో (సుమారు 30 డిగ్రీల ఫారెన్‌హైట్) క్యూ లోఒంటికాలిమీద నిలబడి లేదా కూచొని తపస్సు చేయవలెను. అమెరికా వచ్చుటకు రంభ, ఊర్వశులకు తావు (వీసా) లేదు కావున, భక్తుల తపస్సునకు ఎట్టి పరిస్థితులలోనూ భంగము వాటిల్లదు. దుకాణము తెరిచిన వెంటనే, వేటకాని విల్లంబు నుండి విడువడిన శరమువలె ఆ దుకాణములోనికి అతి వేగముగా జొరబడి, ఆ రోజు అతి తక్కువ ధరకు విక్రయింపబడు వస్తువులను, ఎవరికిష్టమైనవి వారు తమ తమ దుకాణపు బండ్లలో (shopping carts) వేసుకొని దుకాణదారునకు తగు పైకము చెల్లించి, సాధ్యమైనంత త్వరలో బయటపడి, వేరొక దుకాణమునకేగవలెను.

ఈ వ్రతమొనరించువారు తమ శక్తికొలది ధనముతోగాని, అరువు (క్రెడిట్‌కార్డు) తోగాని ఎన్ని దుకాణదర్శనములు చేసుకొని, ఎన్ని ఎక్కువ వస్తువులు కొన్న, అంత వ్రతఫలము దక్కును. సాధారణముగా మొగవారు ఈ వ్రతము బెస్ట్ బయ్ (BestBuy) అను ఎలెక్ట్రానిక్స్ దుకాణము ముందు తపస్సొనరించి, తమకు, తమ కుటుంబమునకు అ(న)వసరమగు అత్యాధునిక ఎలెక్ట్రానిక్ గృహోపకరణములను అత్యంత స్వల్పమైన ధరలకు పొంది(తిమని భ్రమించి) తరించెదరు. మహిళలు, పిల్లలు, టోయ్‌స్-ఆర్-అస్ (Toys-r-us) అను దుకాణ దర్శనమునకేగి, పిల్లల ఆటవస్తువులకై తపంబొనరించెదరు. బెస్ట్ బయ్ నందు వ్రతసిద్ధికై కొంతమంది భక్తులు గంటలకు బదులు రోజుల తరబడి తపంబొనరించిననూ ఫలసిద్ధి కలుగని సంఘటనలు కోకొల్లలు. మన దేశీయులు కూడా, మాసములో ఒక సారైననూ తెల్లవారుఝామున లేచి దేవాలయమునకు వెళ్ళుటకు బద్ధకించు భక్తులు కూడా, ప్రతి సంవత్సరమూ ఒక్కసారి ఈ వ్రతమొనరించుటకు మాత్రము సంకోచించరు.

నిన్న మేము ఈ వ్రతమొనరించి తరించిన వైనము: గురువారము రాత్రి సుమారు 10 గంటలకు మేమందరమూ మొదట టోయ్‌స్-ఆర్-అస్ దర్శనార్ధమేగి, అచ్చట దుకాణములోనికి హ్యారీ పాటర్ లోని "నాగినీ" సర్పము వలె మెల్లగా ఏతెంచుచున్న అరి భయంకరమైన భక్త జన సందోహమును చూచి కొంచము భయపడి, అతిగా నిరుత్సాహపడి వెనుదిరిగితిమి. దారిలో బెస్ట్‌బయ్ ముందు తపస్సు చేయు భక్తులను చూచి "అక్కటా! ఈ బెస్ట్ బయ్ ముందటి కృష్ణశుక్రవారపు భక్తులు, వైజాగ్ మూడో నెంబర్ ప్లాట్‌ఫారమ్ మీద తెల్లవారుఝామున చలిలో ఈస్ట్‌కోస్ట్ కై ఎదురుచూచు ప్రయాణీకులను తలపింపజేయుచుంటిరి కదా" అనుకొని వాల్-మార్ట్ (Wal-mart) ముఖముగా బయలుదేరితిమి. కృష్ణశుక్రవార వ్రత సిద్ధికై అత్యంత ప్రసిద్ధి పొందిన మరియొక దర్శినీయ స్థలము వాల్-మార్ట్ అను సామాన్య మానవుని దుకాణము. రెండు సంవత్సరముల క్రిందట కృష్ణశుక్రవారపర్వదినము నాడు, న్యూయార్క్ నగరమునందలి ఒక వాల్-మార్ట్ "ఉత్తర ద్వార దర్శనార్ధం" భక్తుల కోసం ద్వారము తెరచిన ఆ దుకాణపు ఉద్యోగస్థుడు, లోనికి ప్రవేశించు భక్తుల ధాటికి తట్టుకొనలేక, వారి పాదముల క్రింద పడి, అసువులు బాసి వెంటనే పరమపదించినాడు. అప్పటినుంచీ, వాల్-మార్ట్ దుకాణములు కొన్ని, వాటి ద్వారములు ముందటిరోజు రాత్రి నుంచి తెరిచియే ఉంచుచుంటిరి. ఇది నాలాంటి బయట చలిలో తపస్సు చేయలేని కొంతమంది భక్తులకు బహు ఆనందదాయకము. వాల్-మార్ట్ చేరిన వెంటనే, లోనికేగి, మాకు అవసరమగు వస్తువులు, ఆటవస్తువుల వద్ద ఒక్కొక్కరూ ఒక్కొక్క చోట వ్యూహాత్మకముగా నిలబడి, అర్ధరాత్రి 12 గంటలు కాగానే వాటిని గ్రహించి, స్వల్ప పైకము వెచ్చించి (<$100), అతి స్వల్ప వ్యవధిలో బయటపడి వ్రతసమాప్త మొనరించితిమి.

ఈ వ్రతము గురించి అంతర్జాలములో లభించు పలు ఉపకరణములు, కథలు వగైరా:

కృష్ణశుక్రవార వైశిష్ట్యము: http://en.wikipedia.org/wiki/Black_Friday_(shopping)

బహు విధములైన కృష్ణశుక్రవార వ్రతకల్పములు: http://bfads.net, http://blackfriday.com

వాల్-మార్ట్ నందు 2 సం.ల క్రితం జరిగిన దుర్ఘటన:
http://www.nytimes.com/2008/11/29/business/29walmart.html$

బెస్ట్‌బయ్‌ముందు నవరాత్రులు తపస్సు చేసిన భక్తుల కథ, వారికి లభించిన ఉచిత ఐ-ప్యాడ్లు.
http://news.holidash.com/2010/11/22/family-pitches-tent-at-best-buy-9-days-before-black-friday/

ఈ వ్రతమహాత్మ్యము యొక్క కథ చదివిన వారూ, విన్న వారూ, అందరూ తమ కుటుంబముతో మరు సంవత్సరం ఈ వ్రతము చేయుదునని ఈ బ్లాగు మూలముగా ప్రమాణము చేయవలెను.

మీరు కూడ, ఈ వ్రతమొనరించినయెడల, మీ అనుభవాలను ఇక్కడ పాఠకులతో పంచుకొనవచ్చును.

బృందావనం - ఒక అరెవ్యూ

"దొంగలు పడ్డ ఆర్నెల్లకు..." అన్నట్లు, సినిమా రిలీజైన రెండు వారాలకి రెవ్యూ ఎందుకంటారా? ఎవడి తుత్తి వాడికానందం.

ముందుగా ఒక గమనిక/హెచ్చరిక - నా మూవీ రాతలు అరెవ్యూలు - అంటే రెవ్యూలు కానివి. ఎందుకంటే నేనెప్పుడూ రెవ్యూలు రాయలేదు/రాయను కాబట్టి.

రెండో గమనిక - పైన రాసిన డవిలాగు ఏ బ్లాగ్‌వుడ్ "తార"కి, బాలీవుడ్ తారకి సంబంధించింది కాదు. నా ఒరిజినల్.

ముచ్చటగా మూడో గమనిక - నా ఈ అరెవ్యూ, సినిమా చూసిన తర్వాత ఊరికే చదివి టైం వేస్ట్ చేసుకోడానికే తప్ప, సినిమా చూడడానికి ముందు ఒక కొలమానిగా ఉపయోగించొద్దని మనవి. ఇక అసలు కథలోకొద్దాం.

ఈ సినిమా చాలా బాగుంటుందనిన్నీ, గొప్ప కామేడీ అనిన్నీ, హింసలు ఫైట్లు అసలు లేవనిన్నీ, కుటుంబమంతా కలిసి హాయిగా చూడొచ్చనిన్నీ వగైరా వగైరా అసలు సిసలు రెవ్యూలు చదివీ, ఇంకా మరి కొందరు నా స్నేహితుల మాటలు వినీ, రెండవ వారమైనా కూడ ఇంకా ధర తగ్గించకుండా ($10) వేస్తున్నాడంటే చాలా బాగుండొచ్చనిన్నీ గొప్ప నమ్మకంతో నిన్న కుటుంబమంతా కలిసి వెళ్ళాం. ఇక సినిమా పై నా "అవిశ్లేషణ".

కథ - కథలో రెండు పల్లెటూర్లు. అందులో ఉండే జనాభా కంటే, లారీల్లో/టాటా సుమోల్లో కనిపించే గూండాలే ఎక్కువ. ప్రకాశ్ రాజ్, శ్రీహరి ఇళ్ళు రెండూ, ధరణి ఆర్ట్ బీట్స్ చౌదరి గారు అమెరికాలోని బిల్‌గేట్స్ బిల్డింగ్ ని తీసుకొచ్చి, భీమడోలు బ్యాక్‌డ్రాప్‌లో ఫోటోషాప్‌లో పెడితే ఎలా ఉంటుందో అచ్చం అలా కనిపిస్తాయి. ఆ రెండు ఊర్లల్లో, వారి రెండు ఇళ్ళు తప్ప ఇంకెవరివీ ఆ చుట్టుపక్కల ఉండవ్. ముందరే చెప్పాగా. ఆ ఊరి జనాభా అంతా గూండాలనీ, వారు ఆర్టిసీ బస్సుల్లోను, సుమోల్లోను మాత్రం తిరుగుతూ కనిపిస్తారనీ.

పాటలు - పాటల గురించి ఎంత తక్కువ చెపితే అంత మంచిది. 33⅓ ఆర్.పి.ఎం. రికార్డు ని 45 ఆర్.పి.ఎం స్పీడ్‌లో తిప్పినట్లు అన్నీ పాటలు, ముఖ్యంగా డాన్సులు చాలా ఫాస్ట్‌గా ఉన్నాయి. నాకు మాత్రం ఒక్క పాట నచ్చింది - టైటిల్ సాంగ్. అంటే opening credits వేస్తున్నప్పుడు వచ్చిన పాట - NTR, జమున పాడిన "బృందావన మది అందరిదీ". అది కూడ (పాట కాదు అవిడియా) జంధ్యాల గారి "అహ నా పెళ్ళంట" నుంచి కాపీ కొట్టినట్లున్నారు. ప్లేబ్యాక్ సింగర్స్ ఒక పాతిక మంది వరకు ఉన్నారు. కాని ఏం లాభం. Too many cooks లాగ అయింది సంగీతం.

హింస/ఫైట్లు - ఈ సినిమా డైరెక్టరు చిరంజీవి ఫ్యాను అనుకుంటా. చిరంజీవి బ్లడ్ బ్యాంకు కి రక్తం సప్లై చెయ్యడానికని కాబోలు, ఒక్క చుక్క కూడ క్రిందపడి వేస్ట్ అవకుండా జూ.ఎన్‌టీఆర్ తో ఫైట్లు చేయించాడు. ఆ ఫైట్లు కూడా అలాంటి ఇలాంటివి కావు. మన బాలయ్య "2012" సినిమాలో నటిస్తే ఎలాంటి ఫైట్లు పుడతాయో అలాంటివి. అంటే ఒక్కసారి పాదంతో గట్టిగా భూమి మీద (అంటే కాజల్ మీద కాదులెండి) కొడితే, భూమి కాకినాడ నుంచి కాలిఫోర్నియా వరకు రెండుగా చీలిపోయినట్లు, నోటితో గట్టిగా టోక్యోలో ఊదితే టోరంటోలో టోర్నెడో వచ్చిన్నట్లు, ఆ రేంజ్‌లో ఉన్నాయి. ఒక సందర్భంలో అయితే, సౌండ్ పొల్యూషన్ అవకుండా, గూండాలందరూ 3-4 వరసల్లో నిలబడి ఉంటే, వెనక నుంచి ఒక్కొక్కణ్ణీ, ముందు వాడికి వినపడకుండా లేపేస్తాడు (literal గా గాల్లోకి, ఒక్క చేత్తో).

కామెడీ - సినిమాలో ఇంటర్వెల్ తర్వాత బ్రహ్మానందం వచ్చినా, సినిమా మొత్తం అంతా కామెడీనే. అర్ధం కాకపోతే, పైన రాసిన "హింస/ఫైట్లు" గురించి మరొక్కసారి చదువుకోండి. బ్రహ్మానందం, వేణుమాధవ్ లు ఉన్నా కామెడీ కోసం సరిగా ఉపయోగించుకోలేదు.

కొసమెరుపు - చివర్లో అన్నగారు కృష్ణుడి రూపంలో కనపడతారు. ఆఖరికి ఆయనకి మిమిక్రీ చేసిన వారి గొంతు కూడ ఆయన గొంతులా వినిపించదు. అంతకంటే మంచి మిమిక్రీ వాళ్ళని మన జెమిని, తేజ టీవీల్లో ఎంతోమందిని చూడొచ్చు.

జీవితంలో మొట్ట మొదిటిసారి నాకు సినిమా చూసింతర్వాత దానికి $32+3గంటలు వేస్ట్ అయ్యాయన్న భావన కలిగింది. ఇకపై సినిమాలు బ్లాగుల్లో ఎంత బాగున్నాయని రాసినా, డివిడి రెంట్ చేసి చూడ్డానికే నిర్ణయించుకొన్నా.

అరెవ్యూ ఇంతకంటే ఎక్కువ రాస్తే బాగుండదు.

కేటరాక్ట్

ఈ టపా టైటిల్ చూసి నేనేదో కేటరాక్ట్ గురించి సైఎన్స్-అసైఎన్స్ కబుర్లు చెపుతానని అపోహ పడకండి. అలాంటి వాటికి వేరే బ్లాగులున్నాయి. ఇది ఊరికే ఊసుపోకకి రాస్తున్న నా స్వానుభవం.(BTW, Science ని సై-ఎన్స్ అని పలకాలనీ, సైన్స్ (signs) లాగ కాదనీ , మా అబ్బాయి దగ్గర నేర్చుకున్నానులెండి. అదీ బడాయి).

క్రిందటి శుక్లవారం, సారీ, శుక్రవారం, నా ఎడమ కంటికి కేటరాక్ట్ సర్జరీ (శుక్ల శస్త్రచికిత్స అనొచ్చా) అయింది. అప్పటినుంచి నాకు శుక్లాచార్యుడన్న బిరుదు సమసిపోయింది. ఆ రోజంతా నేను కంటికి "డ్రెస్సింగ్"తో శుక్రాచార్యుడిలా ఉండవలిసి వచ్చిందనుకోండి - అది వేరే విషయం. [శుక్లాచార్యుడికి, శుక్రాచార్యుడికి ఒక ముఖ్యమైన తేడా. ఏమిటో తెలుసునా అది? శుక్లాచార్యుడికి "ద్విదృష్టి" (అంటే Double Vision) ఉంటుంది. శుక్రాచార్యుడికి ఉండేది దివ్యదృష్టి. కాని ఆయన ఆ దివ్యదృష్టి ఉపయోగించబట్టే, తర్వాత "ఏకదృష్టి" గా అయేడన్నది వేరే కథ.]

ఇంతకీ, నాకు కంట్లో శుక్లాలు ఎలా వచ్చేయో ఎందుకు వచ్చేయో కారణం యే డాక్టరూ చెప్పలేదు. ఇవి నాకు చిన్నప్పటినుంచీ రెండు కళ్ళల్లో ఉన్నాయి. "ఇవి సాధారణంగా వయసు మళ్ళిన వాళ్ళలో వస్తాయి. నువ్వు చూస్తే అలా కనిపించడం లేదు" అని చెప్పి తప్పించుకున్నవాళ్ళే అందరు డాక్టర్లూ. నేనింకా వయసు మళ్ళని వాడిననే దురభిప్రాయం నాకు పోలేదనుకోండి. కాని, మిగతా డాక్టర్ల మాట అటుంచి, వైజాగ్‌లో ఇంజనీరింగ్ అవగానే చూపించుకోడానికి వెళ్ళిన కంటి డాక్టరు కూడా నన్ను చూసి "నువ్వు చూస్తే అలా కనిపించడం లేదు" అనడం ఏమన్నా సబబుగా ఉంటుందా? మీరే చెప్పండి. అందుకే, ఆయనకి మళ్ళీ కనిపించకుండా వచ్చేసాను.

ఆ మధ్య "వికీ"లో చదువుతుంటే తెలిసింది - సుశృతుడు మొదటగా కేటరాక్ట్ సర్జరీ చేసేడనీ, గ్రీక్ నుంచి, చైనా నుంచి కూడా ఇండియాకి వచ్చి అది నేర్చుకునేవారని. ఈ విషయం నా డాక్టరుకి చెప్పి "చూసారా మా ఇండియన్స్ ఎంత గ్రేటో" అని కాలరెగరేద్దామనుకున్నానుగాని , సర్జరీ ముందర చెబితే, ఎక్కడ మనసులో కుళ్ళుకుంటూ, పైకి నవ్వుతూ "ఔనోయ్! మీ ఇండియన్స్ ఎంతైనా గొప్పోళ్ళే. నువ్ చెప్పిన సంగతి నేను కూడా వికీ లో చూసానులే. బై-ది-బై, మీ సుశృతుడు కేటరాక్ట్ సర్జరీ, పేషెంట్లకి ఎక్కడా ఎనస్తీషియా ఇచ్చి చేసిన దాఖలాలేం రాయలేదందులో. మరి నీకు కూడా అలాగే లాగించేద్దామా ఏమిటి. నేను సర్జరీ త్వరగా చేసేసి ఇంకో ఇద్దరు పేషెంట్లకి ఎటెండ్ అవొచ్చు, పనిలోపనిగా నువ్వు కొంచం డాలర్లు సేవ్ చెయ్యనూవచ్చు" అంటాడేమోనని భయపడి చెప్పలేదు. మొత్తానికి నొప్పెరక్కుండా బాగానే చేసాడులెండి. లెన్స్ ఇమ్‌ప్లాంట్ చెయ్యడం వలన ఇప్పుడు కళ్ళజోడు కూడా లేకుండ చూడగలుగుతున్నాను. రాను రాను, vision ఇంకా ఇంప్రూవ్ అవుతుందని చెప్పేడు. జాగ్రత్త కోసం, మూడు వారాల వరకు, రాత్రి పడుకునేటప్పుడు, కంటి మీద patch వేస్కొని పడుకోవాలని చెప్పేడు (పైరేట్ ఆఫ్ ద కర్రీ-బీన్ లాగ).

ఆలోచించి చూస్తే నాకు, కేటరాక్ట్ సర్జరీ చేయించుకోడం వలన కొన్ని లాభాలతో పాటు నష్టాలు కూడ "కనబడు"తున్నాయండోయ్. నష్టం ఏమిటంటే - Double Vision వలన, నాకు 2-డి సినిమాలన్నీ ఇంతకు మునుపు 3-డి లో కనబడుతుండేవి (అవతార్ 4-డి లో చూసింది బహుశా నేనొక్కడినే అయుండొచ్చు). ఇప్పుడా యోగం లేదు. ప్చ్! అతి ముఖ్యమైన లాభం ఏమిటంటే, ఇంతకుముందు మా ఆవిడ ఇద్దరుగా కనబడేది. ఇప్పుడేమో......అర్ధమయిందిగా - మా ఆవిడకి నేను సగమే భయపడొచ్చు.

తర్జుమాలో తప్పిపోయింది...

...అంటే అంటే అంటే....lost in translation అన్నమాట.

సుమారు మూడేళ్ళ క్రితం మేమంతా ఒకసారి ఇండియా వెళ్ళాం. ఒకరోజు అక్కడ ఒక చిన్న ఊర్లో ఉన్న మా బంధువులను చూడ్డానికి వెళ్ళాం. పరిచయాలన్నీ అయేక, మా బంధువు మా పెద్దబ్బాయిని (ఎనిమిదేళ్ళుంటాయి) "నువ్వు ఏం చదువుతున్నావు బాబూ" అని అడిగేరు. వెంటనే మా అబ్బాయి ఆ మాత్రం తెలీదా అన్నాట్టు సీరియస్‌గా "ఏమీలేదు" అని జవాబు చెప్పేడు. మా బంధువుకి కొంచం గ్లోబు గిఱ్ఱున ఆంధ్రా నుంచి అమెరికాకి రివర్సులో తిరిగినట్టనిపించి, "అమెరికాలో పుట్టినప్పటినుంచి పిల్లలందరూ ఇంగ్లీషు మాట్లాడతారు కదా అందుకని వాళ్ళని స్కూల్‌కి అస్సలు పంపనక్కర్లేదా ఏమిటి" అన్నట్టు ప్రశ్నార్థకంగా మొహం పెట్టి నావైపు చూసేరు.

నాకు విషయం అర్ధమై మా బంధువుతో, "ఆ ప్రశ్నని ఇంగ్లీషులో What grade are you in? అంటే 'నువ్వే తరగతిలో ఉన్నావు?' అని అడగాల"ని చెప్పేను. మా అబ్బాయితో "ఆయనడిగిన ప్రశ్న What (book) are you reading? అని కాదు, తెలుగులో 'ఏ గ్రేడ్‌లో ఉన్నావు?' అనడానికి అలాగే అడుగుతారు" అని వివరించి చెప్పేను. ఇలాంటి "తర్జుమాలో తమాషాలు" నాలాంటి చాలామంది ప్రవాసాంధ్ర పిల్లల తల్లితండ్రులకు అప్పుడప్పుడు ఎదురవుతాయనే అనుకుంటాను.

మా అబ్బాయిలకి ఇప్పటికీ "మేము, మనము" ల మధ్య తేడా తెలీదు. నేను ఎప్పుడైనా వాళ్ళని "ఈ రోజు స్కూల్లో ఏం చేసేర్రా" అని అడిగితే, "మనం రీసెస్ లో టీచర్‌తో ఆడుకున్నాం, తర్వాత మనమందరం లంచ్ తిన్నాం, మన టీం ఈ రోజు గెలిచింది", వగైరా, వగైరా స్కూల్ పనులన్నిటిలో నన్ను కూడా కలిపి నాచేత కూడా చేయించేస్తారు.

ఒకసారి మా అబ్బాయిలిద్దరూ మా తమ్ముడితో ఏదో ఆట ఆడుతుంటే, మా చిన్నబ్బాయి "చిన్నాన్నా, నువ్వెళ్ళు" అన్నాడుట. మా తమ్ముడు, తనకి ఆఫీస్ కి ఆలస్యం అవుతోంది కదా, అందుకు వెళ్ళమంటున్నాడనుకొని ఆట మధ్యలో వదిలేసి ఆఫీస్‌కి వెళ్ళిపోయాడుట. తర్వాత, మా అబ్బాయిలిద్దరూ ఒకటే గొడవ "చిన్నాన్న ఆట మధ్యలో ఆపేసి సడెన్‌గా వెళ్ళిపోయాడ"ని. చివరికి తేలిందేమిటంటే, ఏదైనా ఆట ఆడుతుంటే, తర్వాతి వారిని "నువ్వు ఆడాలి/నీ టర్న్" అనడానికి "You go" అని అంటూ ఆడుకుంటారు మా అబ్బాయిలు. అదన్నమాట సంగతి. విషయం అర్ధమై ఆ సాయంత్రం, మా తమ్ముడు నవ్వులే నవ్వులు.

ఏడవతరగతిలో ఉన్నప్పుడు, నాకు తెలుగు సబ్జెక్ట్‌లో ప్రతిపదార్ధం అంటే తెలిసేదికాదు. పరీక్షలో ఒకసారి ఒక పద్యానికి ప్రతిపదార్ధం వ్రాయమంటే, నేను తాత్పర్యం రాసేను. తెలుగు మాస్టారు చక్కగా సున్న మార్కులు వేసేరు. "తాత్పర్యం అంతా కరెక్ట్‌గా రాసేను కదా మార్కులెందుకు వెయ్యలేదు" అని దబాయించి అడిగితే, రెండు మొట్టికాయలేసి, అప్పుడు చెప్పేరు ప్రతిపదార్ధానికి, తాత్పర్యానికి తేడా. ఇప్పుడు, మా అబ్బాయిలు ప్రతి విషయాన్నీ తెలుగులోకి అర్ధం అనువదించి చెప్పకుండా, ప్రతిపదార్ధాన్ని మాట్లాడతారన్నమాట. ఉదాహరణలు: "నాన్నా, నేనొక హెయిర్‌కట్ తెచ్చుకోవచ్చా సన్‌డే మీద?" (Can I get a haircut on Sunday?); "అమ్మా, నా బర్త్‌డేమీద మనంకి ఒక వీడియో గేం కొంటావా?". ఇలాగే, కొన్ని కొన్ని వాక్యాల్ని "ఇది నీకు తెలుసా" అని మొదలుపెడతారు (ఇంగ్లీషులో "Do you know this, I have ..." అని మొదలుపెట్టినట్లు.

ఇలాంటివి కోకొల్లలు. మీకు కూడా ఇలాంటి తమాషాలు ఎప్పుడైనా ఎదురయ్యేయా?

కొసమెరుపు: అమెరికాకి వచ్చిన కొత్తలో మా శ్రీమతి ఒకసారి ఎపార్ట్‌మెంట్ క్లీన్ చెయ్యడానికి మెయింటెనెన్‌స్ వాడొస్తే, బూజులు దులపమని చెప్పడానికి ఏమనాలో తెలీక "క్లీన్ ఆల్ ద స్పైడర్స్ నెస్ట్" అందిట. వాడికి చాలాసేపు అర్ధం కాక జుట్టుపీక్కొన్నాడు. "సాలె గూడు" అనడానికి వచ్చిన తిప్పలవి. ఇంకా నయం. "సాలె మనిషి" ఈ మాటలు వినలేదు. విని ఉంటే, తన "స్పైడర్స్ నెస్ట్" నుంచి ఒక సాలె దారం తీసి ఉరి పోసుకొని ఆత్మహత్య చేసుకొని ఉండేవాడు.

ఇక సెలవు,
కేకే